Οι έμπειροι γεωργοί από την πολλή συνήθεια όταν συμβεί ευφορία, δεν είναι τελείως αμέριμνοι, αλλά περιμένουν και την πείνα και τη στενοχώρια. Ούτε πάλι, όταν τους χτυπήσει η πείνα ή άλλη δυσκολία, απελπίζονται πολύ, διότι γνωρίζουν ότι θα αλλάξει η κατάσταση. Το ίδιο συμβαίνει και στα πνευματικά θέματα. Όταν πέσει η ψυχή σε ποικίλους πειρασμούς, δεν παραξενεύεται ούτε απελπίζεται. Διότι γνωρίζει ότι κατά παραχώρηση Θεού αφήνεται να δοκιμασθεί και να παιδευθεί από την κακία. Ούτε, πάλι, όταν αποκτήσει πολύ πλούτο και ανάπαυση πνευματική γίνεται αμέριμνη, αλλά περιμένει τη μεταβολή.
(Αγίου Μακαρίου του Αίγυπτίου,
Ομιλίες πνευματικές, Ομιλία ΙΕ',
ΕΠΕ - Φ 7, 297)
